Middelenvennootschap ‑ Getuigschriften voor verstrekte hulp

Het Hoofdbestuur der directe belastingen vraagt de Nationale Raad om uitleg aangaande artikel 160, § 3, van de Code van geneeskundige Plichtenleer waarin wordt bepaald dat "de medische honoraria volledig buiten de middelenvennootschap blijven die totaal los staat van de beroepsuitoefening zelf". Het Hoofdbestuur ontvangt namelijk bestellingen van getuigschriften voor verstrekte hulp vanwege zogenaamde "middelenvennootschappen" opgericht door geneesheren en is van oordeel dat deze getuigschriften niet op naam van de vennootschap mogen worden uitgereikt.

Tijdens de discussie wordt eraan herinnerd dat de honoraria geen eigendom zijn van de middelenvennootschap.

Antwoord van de Nationale Raad:

De wijze van inning van de honoraria maakt voor de Nationale Raad geen essentieel verschil uit tussen middelen‑ en professionele vennootschap.

Centrale honorariuminning ‑ Medisch geheim

Advies van de Nationale Raad:

De Nationale Raad is de mening toegedaan dat als de naam van de patiënt en de cijfers van de prestaties in de boekhouding voorkomen, dit nog niet wil zeggen dat er een open boekhouding is. Voorts zijn de personen die uit hoofde van hun beroep kennis nemen van de boekhouding aan het beroepsgeheim gehouden.

Advies van de Nationale Raad:

Behoudens in geval van rechterlijk verlof of om wetenschappelijke redenen, is het een arts niet toegelaten een autopsie te verrichten op verzoek van een derde, al dan niet familielid van de overledene, en komt de mededeling, aan de aanvrager, van het expertiseresultaat neer op een schending van het beroepsgeheim.

Aangezien het om een ongeoorloofde zaak gaat, kan van een honorarium geen sprake zijn.

Laboratoria voor klinische biologie ‑ Adviserende artsen

De Nationale Raad wordt door een provinciale raad verzocht zich uit te spreken over de normale honoraria die adviserende artsen bij een laboratorium mogen ontvangen.

In tal van laboratoria voor klinische biologie, wordt tussen het laboratorium en een of meer adviserende artsen een contract afgesloten. Bedoelde artsen tekenen geen verzorgingsattesten maar worden wel vergoed.

Na overleg, antwoordt de Nationale Raad als volgt:

Het is de adviserende artsen werkzaam voor laboratoria niet toegestaan analyses voor te schrijven wanneer die door bedoelde laboratoria worden uitgevoerd. Voorts is het genoemde artsen verboden deel te nemen aan een honorariumpool van geneesheren die hun analyses aan die laboratoria toevertrouwen.

Indien laboratoria moeilijkheden ondervinden bij de interpretatie van de aangevraagde analyses, moeten zij zich in de eerste plaats tot de geneesheer‑voorschrijver wenden.

De eventuele vergoeding van een adviserende arts bij het laboratorium kan slechts per verstrekking gebeuren.

De Nationale Raad wordt door een provinciale raad om advies verzocht in verband met de magnetische dragers gebruikt bij de facturatie aan de ziekenfondsen voor verstrekkingen van klinische biologie.

De Nationale Raad heeft deze kwestie in zijn vergadering van 10 augustus 1985 opnieuw onderzocht en het volgende antwoord geformuleerd:

De Nationale Raad is de mening toegedaan dat het op dit ogenblik inopportuun is tussen te komen daar bij koninklijk besluit reeds een reeks codenummers van de nomenclatuur van de klinische biologie werden gewijzigd zodat de eerbiediging van het beroepsgeheim nu beter gewaarborgd is.

De Raad meent nochtans dat de geneesheren‑adviseurs meer verantwoordelijkheid zouden moeten krijgen opdat het systeem zo hermetisch mogelijk zou functioneren.

Wat denkt de Nationale Raad over het verschil in honorering door het NWK van kinderartsen en omnipractici In het kader van de raadplegingen voor het Jonge Kind en van gynaecologen en omnipratici in het kader van de prenatale raadplegingen ?

In zijn antwoord van 8 oktober 1983, zegt de Nationale Raad:

1. Het verschil in honorering van geneesheren met een verschillende kwalificatie kan niet als een deontologisch probleem worden beschouwd.
2. De beslissing van het Nationaal Werk voor Kinderwelzijn betreffende de prenatale raadplegingen is een autonome beslissing van het bestuur waarbij de Nationale Raad van de Orde der geneesheren geen recht van inspraak noch bevoegdheid heeft.

Ziekenhuisverpleging Eenheidsfaktuur

De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 14 mei 1983 volgend advies uitgebracht.

De Nationale Raad heeft kennis genomen van Uw brief van 1 april 1983 betreffende de overschakeling naar een eenheidsfaktuur voor de aanrekening van de verplegingskosten van het ziekenhuis.

De Raad is de mening toegedaan dat het ontwerp, behalve één enkel deontologisch facet, meer de verdediging van de beroepsbelangen aangaat.

Als enig deontologisch probleem rijst het feit dat één geneesheer van de instelling in naam van alle overige geneesheren een recapitulatie van alle prestaties verricht in de instelling, ondertekent. Het behoort dat deze geneesheer zijn verantwoordelijkheid opneemt: hij dient er zich van te vergewissen dat de hem voorgelegde gegevens correct zijn alvorens deze te ondertekenen.

De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 16 april 1983 het volgende advies uitgebracht:

Met referte aan Uw schrijven van 8 maart 1983 in verband met contracten houdende de niet inning van het remgeld, hebben wij de eer U mede te delen dat de Nationale Raad beslist heeft dat het niet innen van het remgeld neerkomt op een schending van artikel 78, lid 2, van de Code van geneeskundige Plichtenleer (1)

V Dienst Honoraria

Advies van de Nationale Raad verleend in de vergadering van 16 april 1983:

Met verwijzing naar Uw brief van 11 maart 1983 in verband met de vergoeding van artsen werkzaam in een V dienst, hebben wij de eer U te laten weten dat de Nationale Raad de mening is toegedaan dat in V diensten de remuneratie van geneesheren kan gebeuren via een poolsysteem onafgezien van de verschillende kwalificaties van de geneesheren.

Het hoort dat de provinciale raad toezicht uitoefent op de verdeling van de pool, mede rekening houdend met artikel 82 van de Code (1).