Als gevolg aan het advies van de Nationale Raad van 16 mei 1998 (Tijdschrift Nationale Raad, nr. 81, p. 17) verschaft Belgacom een aantal preciseringen omtrent zijn op stapel staand multimediaproject. Dit project zou erin bestaan via Internet een on-linetelefoongids, met andere woorden een databank die per gemeente en per specialisme naam, voornaam, beroepsadres en -telefoonnummer van de geneesheren-specialisten zou bevatten, ter beschikking te stellen van het publiek.
Belgacom vraagt het advies van de Orde van geneesheren inzake de aanvaardbaarheid van dit project.

Advies van de Nationale Raad:

In zijn vergadering van 22 augustus besprak de Nationale Raad uw brief van 18 juni 1998. Wanneer men een databank wil ter beschikking stellen van het publiek met de rangschikking van de artsen per gemeente en per specialisme is het noodzakelijk over een sluitende lijst van alle specialismen te beschikken.

De Nationale Raad deelde U reeds mee dat het in de praktijk niet mogelijk is. Uit het U overgemaakt advies blijkt immers dat de artsen een waaier van mogelijkheden hebben betreffende de vermeldingen van hun medische activiteit en dat deze mogelijkheden niet limitatief en voortdurend aan verandering onderhevig zijn.

Vooreerst neemt de lijst van beroepstitels vermeld onder artikel 1 en artikel 2 van het Koninklijk Besluit van 25 november 1991 voortdurend toe. Vervolgens is het de artsen toegelaten een tak van de geneeskunde als "specialisme" te vermelden die niet voorkomt op deze lijsten zo de uitoefening van deze tak de hoofdactiviteit van de geneesheer is, een bijzondere bekwaamheid kan worden aangetoond en de eigenheid van deze tak door de medische middens aanvaard is. Bewust heeft de Nationale Raad afgezien van het opstellen van een lijst van vermeldingen die als toegelaten takken van de geneeskunde aanvaard zijn daar een dergelijke opsomming niet limitatief kan zijn.

Ten slotte kunt U in het advies lezen dat de Nationale Raad twee vermeldingen toelaat op de naamborden, briefhoofden en in telefoongidsen, voor zover dit bijdraagt tot de verduidelijking van de medische activiteit van de geneesheer. Hieruit volgt dat zeer veel combinaties van vermeldingen mogelijk zijn die als een geheel gelezen moeten worden daar zij als afzonderlijke vermelding misleidend kunnen zijn.

Op grond van deze overwegingen is de Nationale Raad van oordeel dat het praktisch niet mogelijk is een sluitende lijst van specialismen op te stellen waardoor uw voorstel niet te realiseren is.

In het kader van een multimediaproject is Belgacom van plan een on-linetelefoongids met een classificatie van de artsen volgens hun specialisme ter beschikking te stellen van het publiek. De gids zou per specialisme volgende inlichtingen bevatten: naam en voornaam van de specialist, adres en telefoonnummer van zijn praktijk.
Belgacom vraagt of dit project aanvaardbaar is voor de Orde van geneesheren.

Antwoord van de Nationale Raad:

In zijn vergadering van 16 mei 1998 onderzocht de Nationale Raad van de Orde der geneesheren Uw schrijven d.d. 7 april 1998 betreffende vermeldingen in telefoongidsen per specialiteit.

Als bijlage vindt U een recent uitgebracht advies dat in het Tijdschrift van de Nationale Raad in de maand september zal gepubliceerd worden. Uit dit advies blijkt dat de artsen een waaier van mogelijkheden hebben betreffende de vermelding van hun medische activiteit op de naamborden en dat deze vermeldingen zowel in commerciële als niet-commerciële telefoongidsen kunnen opgenomen worden.

Uit dit advies volgt dat het praktisch onmogelijk is een sluitende lijst van specialismen op te stellen daar deze voortdurend wijzigt.

Een provinciale raad vraagt aan de Nationale Raad of het aanvaardbaar is dat een arts één jaar na zijn promotie reeds de termen 'gerechtelijke geneeskunde' en 'evaluatie menselijke schade' vermeldt op zijn briefpapier, naamstempel en naambord.

Advies van de Nationale Raad :

De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 18 februari 1995 kennis genomen van uw schrijven van 13 december 1994 betreffende de vermeldingen op briefpapier.

Het antwoord op uw vraag is vervat in artikel 13, §3 van de Code van geneeskundige Plichtenleer.

"Evaluatie menselijke schade" mag worden vermeld wanneer de betrokkene desbetreffend een universitaire licentie heeft bekomen. "Gerechtelijke geneeskunde" is niet in dit artikel te begrijpen en mag dientengevolge niet worden vermeld.

De Nationale Raad herinnert verder aan zijn advies van 9 juli 1983 (Officieel Tijdschrift nr. 32 - 1983 -1984) waarvan kopie als bijlage.

Adviesaanvraag vanwege een provinciale raad: mag een arts die verklaart zijn praktijk te beperken tot "manuele geneeskunde", daarvan melding maken op naambord en briefpapier ?

Volgens de Academiën voor Geneeskunde is "manuele geneeskunde" geen specialisme maar een techniek.

Advies van de Nationale Raad:

De Nationale Raad is de mening toegedaan dat "manuele geneeskunde" een techniek is en geen specialisme. De vermelding op naambord en briefpapier is bijgevolg niet toegelaten.

Mag een arts op zijn naambord en briefpapier de vermelding "sportarts" aanbrengen en zo ja, onder welke voorwaarden ?

Advies uitgevaardigd door de Nationale Raad op zijn vergadering van 18 januari 1986 :

De Nationale Raad heeft op zijn vergaderingen van 14 december 1985 en 18 januari 1986 uw schrijven van 19 november 1985 aangaande de vermelding "sportgeneeskunde" of "sportgeneesheer" op het naambord en het briefpapier van Dr X, besproken.

De Nationale Raad is de mening toegedaan dat het toegedaan dat het getuigschrift van aanvullend onderwijs in de sportgeneeskunde één element is om de bekwaamheid van de arts in een bepaalde tak van de geneeskunde te beoordelen. Dit getuigschrift alleen geeft hem niet het recht om op het naambord en het briefpapier "sportgeneeskunde" te vermelden.

Het komt de provinciale raad toe in ieder concreet geval uit te maken of de arts voldoende bevoegdheid bezit om er gewag van te maken.

Mag een arts in zijn kabinet zijn huisartsenpraktijk cumuleren met een centrum voor sportgeneeskunde ?

Op 16 maart werd door de Nationale Raad volgend advies uitgebracht:

Het is deontologisch onaanvaardbaar in eenzelfde kabinet een praktijk algemene geneeskunde te cumuleren met sportgeneeskunde.
Het is de arts niet toegelaten op zijn naambord "Centrum voor sportgeneeskunde" te vermelden.

Vermeldingen op naamborden van geneesheren specialisten

Een provinciale raad verzoekt om advies inzake de toegelaten vermeldingen op naamborden van geneesheren specialisten. De Nationale Raad had ter zake reeds een eerste advies uitgebracht dat gepubliceerd werd in het Officieel Tijdschrift nr. 30, in afwachting van het advies van de Academiën.

In zijn vergadering van 9 juli 1983, heeft de Nationale Raad het volgende advies uitgebracht, waarin rekening werd gehouden met:

a) de wettelijke bepalingen en ondermeer de koninklijke besluiten tot regeling van de nomenclatuur voor de terugbetaling van verstrekkingen en handelingen inzake ziekte-en invaliditeitsverzekering;

b) de nieuwe specialismen en sub specialismen die voortdurend ontstaan;

c) het feit dat de laatste jaren in toenemende mate op naamborden melding wordt gemaakt van specialismen die wetenschappelijk nog niet zijn erkend of van fantaisistische gegevens met een uitgesproken publicitair karakter.

Toegelaten vermeldingen op naamborden

Artikel 13 van de Code van geneeskundige Plichtenleer:

§1. De vermelding op naamborden (...), moeten bescheiden zijn naar vorm en inhoud.

§2. Op het naambord van een geneeskundig kabinet worden alleen vermeld: naam en voornamen, wettelijke titel, uitgeoefende specialiteit, spreekdagen en uren, en gebeurlijk het telefoonnummer.

§5. De geneesheer mag geen gewag maken van een bevoegdheid die hij niet bezit.

De Nationale Raad is van oordeel dat gelet op de richtlijnen vervat in artikel 13 en meer bepaald in § 5, en abstractie gemaakt van de titel van Doctor in de geneeskunde, een of maximaal twee vermeldingen zijn toegelaten. Naargelang de hieronder beschreven mogelijkheden dienen de vooropgestelde criteria strikt te worden nageleefd.

A. In het kader van de vermelding van een erkend specialisme

A.1. Eén enkele vermelding

De vermelding van het specialisme waarvoor de arts bij besluit van de Minister die de Volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft, als specialist werd erkend of erkend krachtens EEG Richtlijn 75/362.

A.2. Twee vermeldingen

Als eerste vermelding, het specialisme vermeld onder A.1. Als tweede vermelding, een tak van dit specialisme op voorwaarde dat de arts daarin voldoende kennis en ervaring heeft verworven.

De arts moet erop letten dat:

• de vermelding conventioneel is en voor het publiek begrijpelijk;
• hij de patiënt voldoende garanties biedt.
  Interesse of een beperkte stage zijn onvoldoende.
  Desgevallend zal de arts zich voor zijn Provinciale Raad moeten verantwoorden over de wijze waarop hij de vereiste kennis en ervaring heeft verworven;
• het vermelde sub specialisme kan beschouwd worden als een deel van het specialisme waarvoor de arts werd erkend omwille van de problemen inzake terugbetaling.

B. In het kader van de vermelding van sub specialismen

B.1. Eén enkele vermelding

Een sub specialisme van het specialisme waarvoor hij globaal werd erkend op voorwaarde dat:

• de arts, gedurende twee jaar, full time assistent is geweest in een dienst waar deze tak van het specialisme waarin hij werd erkend, quasi uitsluitend werd beoefend;
• het vermelde sub specialisme kan beschouwd worden als een deel van het specialisme waarvoor de arts werd erkend omwille van de problemen inzake terugbetalingen;
• de andere takken van het specialisme slechts worden beoefend in het kader van de wachtdienst onder voorwaarde dat hij daartoe nog de vereiste competentie heeft.

B.2 Twee vermeldingen

Als eerste vermelding, het sub specialisme vermeld onder B.1. Als tweede vermelding, een tak van dit sub specialisme op voorwaarde dat de arts het bewijs kan leveren van een grotere kennis en ervaring in deze materie dan de arts bedoeld onder B.1.

C. Bijzonder geval

De geneesheer die voor een erkend specialisme werd erkend maar daarnaast een opleiding heeft genoten die hem toelaat in een ander specialisme te worden erkend zonder daarvoor evenwel een erkenning te hebben bekomen, moet op zijn naambord het erkend specialisme vermelden en mag, desgewenst, in de tweede plaats melding maken van het specialisme waarvoor hij wel de opleiding maar niet de erkenning heeft bekomen. Het is in ieder geval uitgesloten exclusief dit laatste specialisme te vermelden.

Voorbeeld:

de geneesheer erkend als specialist inwendige ziekten maar met een opleiding die hem zou toelaten erkend te worden als cardioloog - zonder dat hij evenwel de erkenning daarin bezit -, mag vermelden:

ofwel: inwendige geneeskunde

ofwel: inwendige geneeskunde cardiologie

maar mag in geen geval enkel cardiologie vermelden.

Naamborden van geneesheren

Antwoord van de Nationale Raad uitgevaardigd in zijn vergadering van 3 april 1982 in afwachting van het aan de Academiën voor geneeskunde gevraagde advies:

De geneesheer specialist mag een door het Ministerie van Volksgezondheid erkend specialisme vermelden of melding maken van een niet officieel specialisme waarvoor hij een reële competentie kan bewijzen.

In dit laatste geval behoort het de Provinciale raden om toezicht uit te oefenen op de vermelde competenties.