Medische controle
Naar aanleiding van de verschillende adviezen die de Nationale Raad uitgebracht heeft met betrekking tot het beroepsgeheim ‑ medische controle, verzoekt de 'Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen' de Raad zijn standpunt te herzien. Er dient een antwoord te worden verstrekt op de drie volgende vragen: ‑ Mag de controle‑arts zich uitspreken over de duur van de arbeidsongeschiktheid of mag hij zich enkel uitspreken over de werkelijke situatie op de datum van zijn onderzoek; mag de controle‑arts zijn opmerkingen mededelen aan de hoofgeneesheer van zijn controle‑orgaan; welke relatie bestaat er tussen de controle‑arts en de behandelende geneesheer ?
De Nationale Raad wordt tevens door twee provinciale raden om advies verzocht aangaande dit onderwerp.
Na kennis genomen te hebben van de documenten die hem bezorgd werden door de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen alsmede van een nota van zijn studiedienst, brengt de Raad het volgende advies uit:
Advies aan de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen:
De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 20 juni 1992 kennis genomen van uw brief van 4 november 1991 met betrekking tot het beroepsgeheim - medische controle.
De controlearts dient in beginsel enkel na te gaan of de werknemer op het ogenblik van de controle werkelijk arbeidsongeschikt is.
Hij mag zich daarbij uitspreken over de gezondheidstoestand van de werknemer vanaf het begin van de voorgeschreven periode van arbeidsongeschiktheid.
a‑ Als hij de werknemer arbeidsgeschikt acht zal hij zonder verwijl contact nemen met de behandelende geneesheer;
b‑ als hij de werknemer arbeidsongeschikt acht, maar niet kan instemmen met de door de behandelende arts voorgeschreven rustperiode
1) kan hij in functie van zijn prognose omtrent de duur van de arbeidsongeschiktheid later een bijkomende controle uitvoeren,
of 2) kan hij zonder verwijl ‑ en buiten kennisgeving aan de werknemer ‑ contact nemen met de behandelende arts om omtrent hun meningsverschil van gedachten te wisselen teneinde tot een vergelijk te komen.
Het contact van de controlearts met de behandelende geneesheer dient steeds mondeling te gebeuren. Indien dit werkelijk onmogelijk zou blijken te zijn kan een schriftelijk contact volstaan.
Dit geschreven contact dient in voorkomend geval een rechtstreeks contact te zijn van controlearts tot behandelend geneesheer (dus zonder tussenkomst van de patiënt). De controlearts zal hiervoor verantwoordelijkheid dragen.
Bij ontstentenis van overeenkomst tussen beiden wordt over de werkhervatting beslist door de geneesheer‑scheidsrechter die door beide partijen in onderling overleg wordt aangeduid.
Mededeling van door het medisch geheim gedekte gegevens door een controlearts aan de hoofdgeneesheer van dezelfde controledienst is verboden.
De hoofdgeneesheer heeft trouwens geen wettelijk statuut en zijn functie bestaat slechts in de organisatie van de feitelijke werkzaamheden van de betreffende controledienst. De controlearts is ook tegenover die hoofdgeneesheer door het medisch beroepsgeheim gebonden. De hoofdgeneesheer kan geen aanspraak maken op kennis van identiteit van de werknemer noch van de diagnose van de controlearts.
Advies aan de Provinciale Raad van Oost‑Vlaanderen:
De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 20 juni 1992 kennis genomen van uw brief van 29 april 1992 betreffende de beslissing van de Raad van Beroep van 6 april 1992 inzake Dokter X.
De Nationale Raad verwijst U naar het advies dat hij aan de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen heeft verleend, waarvan kopie als bijlage.
Advies aan de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen, zie blz. 28.
Advies aan de Provinciale Raad van West‑Vlaanderen:
De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 20 juni 1992 kennis genomen van uw brief van 20 mei 1992 betreffende de mededeling van medische bevindingen door de controlegeneesheer aan de hoofdgeneesheer van een controle‑organisme.
De Nationale Raad verwijst naar zijn advies aan de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen, waarvan kopie als bijlage.
Advies aan de Vlaamse Vereniging van Kontroleartsen, zie blz. 28.