Arbeidsgeneeskunde - NMBS AGD

In zijn vergadering van 3 april 1982 heeft de Nationale Raad het volgende geantwoord:

Zoals U terecht opmerkt, geldt het verbod van controle op afwezigheden wegens gezondheidsredenen door arbeidsgeneeskundige diensten niet voor de AGD van het Ministerie van Volksgezondheid noch voor de geneeskundige dienst van de NMBS.

Deze uitzonderingen zijn echter wettelijk bepaald. De Nationale Raad zal de verantwoordelijke overheden in dit verband contacteren.

De Provinciale raden zouden de geneesheren van hun provincie kunnen attent maken op de dubbele bevoegdheid van deze diensten zodat de behandelende geneesheer daarmee rekening kan houden bij het doorgeven van bepaalde informatie aan de geneesheren van deze diensten.

Contrôle médical et «médecine parallèle».

Un médecin inspecteur de l'Etat demande au Conseil national quel crédit il doit accorder à des certificats d'incapacité de travail délivrés par des médecins pratiquant notamment l'acupuncture et I'auriculothérapie.

Avis rendu par le Conseil national en séance du 14 février 1981:

Le médecin conseil chargé de contrôler les certificats médicaux délivrés par des médecins qui pratiquent certaines techniques médicales, n'a pas à se prononcer sur la valeur scientifique de ces traitements. Il doit examiner le malade individuellement d'après ses propres connaissances et il peut soumettre le patient à des examens complémentaires. Ceux-ci seront sommaires pour certains cas et plus poussés pour d'autres.

Medische controle - Administratieve gezondheidszorg

Naar aanleiding van een ministerieel rondschrijven, vraagt een Provinciale Raad welke houding door de controle geneesheren moet worden aangenomen wanneer er tegenstrijdigheden bestaan tussen de regels uitgewerkt door de Minister van Volksgezondheid en de richtlijnen uitgevaardigd door de Nationale Raad of door een Provinciale Raad van de Orde der geneesheren.

Circulaire aan de controle geneesheren verbonden aan de Administratieve gezondheidsdienst (Ministerie van Volksgezondheid - Bestuursafdeling voor de Algemene zaken: geneeskundepraktijk) - 16 oktober 1980.

Op 22 december 1980, werd aan de Voorzitter van de betrokken Provinciale Raad, het volgende geantwoord:

Het is duidelijk dat deontologische richtlijnen eveneens bindend zijn voor de geneesheren van de Administratieve gezondheidsdienst.

Uit voornoemd rondschrijven blijkt dat de Administratieve gezondheidsdienst van oordeel is dat én de behandeling én de controle bij eenzelfde patiënt deontologisch onverenigbaar zijn zodat geen principieel meningsverschil schijnt te bestaan.

Het is wenselijk dat elke Provinciale Raad die de mening is toegedaan dat praktische toepassingen noodzakelijk zijn om deze beginselen te doen eerbiedigen, overleg pleegt met de bevoegde provinciale dienst van de Administratieve gezondheidsdienst om tot een minnelijke regeling te komen.

De Provinciale Raad van Oost Vlaanderen heeft reeds een dergelijk akkoord uitgewerkt.

Een Provinciale Raad is van oordeel dat een geneesheer die controle opdrachten vervult, minstens een 10 jarige beroepspraktijk moet bezitten.

Advies van de Nationale Raad van 15 november 1980:

1. Wanneer de controle geneesheer 10 jaar beroepspraktijk bezit of zich kan beroepen op een speciale en erkende bevoegdheid ter zake, is er geen probleem;
2. Wanneer de controle geneesheer geen 10 jaar beroepspraktijk bezit of zich op geen speciale en erkende bevoegdheid ter zake kan beroepen, moet hij zich wenden tot zijn Provinciale Raad ten einde de zaak te bespreken en een oplossing te bereiken die met alle elementen eigen aan ieder concreet geval rekening houdt.

De Nationale Raad werd ondervraagd over de bedoeling van een door hem goedgekeurde circulaire van een Provinciale Raad betreffende de controle op arbeidsongeschiktheid in het kader van het gewaarborgd weekloon. Een punt van deze circulaire lokte heel wat kritiek uit: het verbod voor een geneesheer controle opdrachten te aanvaarden binnen ean straal van 12 km rond de eigen praktijk, met name, daar waar in principe zijn kliënteel woonachtig is.

Op 5 november werd hiervan door de Nationale Raad volgende interpretatie gegeven:

1. Wanneer de controle geneesheer uitsluitend controle opdrachten uitvoert, is er geen probleem;
2. Wanneer de controle geneesheer controle opdrachten uitvoert buiten een straal van 12 km rond zijn eigen praktijk, is er evenmin een probleem;
3. Wanneer de geneesheer controle opdrachten uitvoert en een eigen praktijk uitoefent binnen de straal van 12 km, moet hij contact opnemen met de Provinciale Raad die de regel op soepele wijze zal toepassen, rekening houdend met de feitelijke elementen eigen aan ieder concreet geval.

Het ware wenselijk dat de geneesheer bij deze contactname een voorstel zou kunnen doen waaruit blijkt dat het gebied van zijn praktijk als huisarts en dat als controle geneesheer gescheiden zijn.

Het is noodzakelijk dat de Provinciale Raad, wanneer geen bevredigende oplossing wordt gevonden in deze aangelegenheid, een beslissing neemt zoals voorzien in disciplinaire zaken, daar de geneesheer de mogelijkheid moet hebben beroep aan te tekenen tegen de beslissing van de Provinciale Raad.

Na beraadslaging heeft de Nationale raad die reeds eerder met dit probleem werd geconfronteerd voor andere provincies, als volgt geantwoord:

Naar aanleiding van Uw schrijven, heb ik het genoegen U mede te delen dat de Nationale raad Uw ontwerp circulaire van 15 maart 1980 heeft goedgekeurd.

Het behoort aan elke Provinciale raad de nodige maatregelen te treffen met het oog op de toepassing van artikel 121 (*) van de Code van geneeskunde Plichtenleer.

In zijn vergadering van 17 maart 1979 besliste de Nationale raad de nodige stappen te doen bij het Parket‑generaal om te bekomen dat de opdracht van de artsen belast met de controle op de arbeidsonbekwaamheid in de toekomst duidelijk zou worden omschreven en beperkt zou blijven tot het vaststellen van bedoelde onbekwaamheid.

De Nationale raad ontving een gunstig antwoord van de Procureur‑generaal van Brussel die de verschillende parketten in die zin richtlijnen zal geven.

Een provinciale raad legt dit probleem voor ter gelegenheid van een benoeming en vraagt de Nationale raad om bij de verantwoordelijke instanties tussen te komen.

Antwoord van de Nationale raad (brief van 22 november 1978):

Naar aanleiding van een negatief advies verleend door de Provinciale Raad van Antwerpen omtrent de erkenning als adviserend geneesheer van een dokter die op 1 juli 1978 promoveerde, heb ik de eer U te laten weten dat de Nationale Raad, in zijn vergadering van 18 november, de wens uitgedrukt heeft dat de geneeskundige controle zou worden uitgeoefend door geneesheren die ten minste 10 jaar geneeskundige praktijk hebben of die van een speciale en erkende bevoegdheid terzake gewag maken.

«De adviserende of controlerende geneesheer onthoudt zich van elke rechtstreekse inmenging in de behandeling; hij moet in elk geval contact opnemen met de behandelende geneesheer vooraleer een beslissing te nemen die deze van de behandelende geneesheer wijzigt.» Artikel 126, § 4, van de Code van Plichtenleer.

Het voorschrijven van een ziekteverlof aan een zieke maakt deel uit van de behandeling, en het feit dat de patiënt voor de door diens behandelende arts vooropgestelde datum werkbekwaam wordt verklaard, is een wijziging van de behandeling.

De adviserende of controlerende geneesheer is derhalve verplicht contact op te nemen met de behandelende arts alvorens een patiënt het werk te laten hervatten.

Dit voorafgaandelijke contact wordt door geen enkele controledienst uitdrukkelijk voorzien, noch door een privé‑organisatie, een mutualiteit of een staatsdienst.

Vandaar de vele aanleidingen tot conflicten tussen behandelende en controlerende geneesheren.

De Nationale Raad heeft dit vraagstuk reeds herhaalde malen bestudeerd.

***

De Nationale Raad werd met name verzocht advies uit te brengen in verband met de tekst van een formulier uitgaande van de administratieve gezondheidsdienst van de Staat en bestemd voor de staatsambtenaar die naar aanleiding van een medische controle, terug aan het werk wordt gesteld. «Zo U niet akkoord gaat met een bevel tot diensthervatting, moet U onmiddellijk uw behandelende arts verwittigen en hem verzoeken binnen de 48 uren kontakt op te nemen met de controlegeneesheer.»

Deze tekst keert de procedure om zoals die werd voorzien bij artikel 126, § 4, van de Code van Plichtenleer.

Nadat het vraagstuk in samenwerking met de geneesheer-directeur‑generaal van het Bestuur Sociale Gezondheid van het Ministerie van Volksgezondheid nader werd onderzocht en ontwerpen werden uitgewisseld, heeft de Raad tenslotte een nieuwe tekst goedgekeurd ter vervanging van de tekst die voorheen voorkwam op het formulier dat overhandigd werd aan de ambtenaar bij een medische controle:

«Indien de controlegeneesheer van oordeel is dat U eerder het werk zoudt moeten hervatten dan voorgeschreven door uw behandelende geneesheer, wordt U een brief overhandigd, die U onmiddellijk aan hem dient te bezorgen. Na kennisname van deze brief, zal uw behandelende geneesheer U zijn mening meedelen.»

De Raad keurt tevens de tekst goed van de brief die door de controlerende geneesheer aan de behandelende arts wordt gericht wanneer eerstgenoemde een patiënt in staat acht het werk te hervatten.

In dit schrijven worden door de controlerende geneesheer de elementen medegedeeld waarop zijn beslissing om de betrokkene werkbekwaam te verklaren is gesteund, en verzoekt de behandelende arts, indien deze over bijkomende informatie beschikt van aard om die zienswijze te beïnvloeden, binnen de 48 uren contact met hem te willen opnemen.

Het overhandigen van deze brief aan de behandelende arts, onmiddellijk na het onderzoek en door de zieke zelf, en dat voor de effektieve werkhervatting, wordt hier dus beschouwd als een voorafgaandelijk contact met de behandelende arts.

***