De Commissie "Code en Vooruitzichten", die belast was met de bestudering van de door de provinciale raad van Oost Vlaanderen voorgelegde tekst "Leidraad contracten van geneesheren", brengt verslag uit bij de Raad.

De tekst wordt goedgekeurd nadat de titel van punt C als volgt gewijzigd wordt "Feitelijke verenigingen of gemeenschappen van geneesheren".

De tekst van deze leidraad werd opgenomen in de rubriek "Adviezen van provinciale raden", blz. 42

Naar aanleiding van de beslissing die genomen werd tijdens de zitting van 9 juni 1990 (zie hogerop pag. 31) wordt aan de Nationale Raad een ontwerp-antwoord voorgelegd dat gericht is aan de Provinciale Raad. De Nationale Raad stemt hiermee in.

Antwoord van de Nationale Raad:

Ongeacht het commercieel aspekt van de aktiviteiten van New-Larem, kan niet gesteld worden dat de geneesheer, die zich met het laboratorium verbindt, inbreuk pleegt op de Art. 18 en 19 van de Code.

Het ware nuttig geweest voor de ondertekening van het contract de aandacht van de betrokken geneesheer te vestigen op de mogelijke deontologische implicaties van de aktiviteiten.

Een Provinciale Raad legt aan de Nationale Raad een ontwerp "leidraad geneesherencontracten" voor.

De Raad vat het onderzoek van dit ontwerp aan. Tijdens de volgende vergadering zal het voortgezet worden.

Moet een door een farmaceutisch bedrijf aangeworven arts zijn contract aan de Provinciale raad van de Orde voorleggen ?

Antwoord van de Nationale Raad zoals geformuleerd in zijn vergadering van 21 januari 1984:

Van zodra een arts op de lijst van de Orde is ingeschreven, is hij ertoe gehouden zijn contract aan de Provinciale raad voor te leggen.

Mag een arts een overeenkomst afsluiten met een licentiaat in de chemische wetenschappen die eigenaar en uitbater is van een laboratorium ?

In zijn vergadering van 19 november 1984, heeft de Nationale Raad het volgende advies uitgebracht:

PVBA: Geneesheer niet geneesheer

Een geneesheer legt aan zijn provinciale raad een contract voor tussen hemzelf en zijn echtgenote. Hij wenst met haar een PVBA op te richten met als doel "het waarborgen van de technische middelen tot uitoefening van de geneeskunde".

Na de Commissie van contracten te hebben gehoord in haar rapport, heeft de Nationale Raad na uitgebreide beraadslagingen, het volgende geantwoord:

De Nationale Raad heeft in zijn vergadering van 11 juni 1983 de mening geformuleerd dat in het ontwerp de oprichting wordt beoogd van een fictieve vennootschap met als doel fiscale voordelen voor de practicus.

De Nationale Raad is van oordeel dat, alhoewel het de arts vrij staat te opteren voor de juridische vorm van zijn keuze, die daarbij fiscaal gesproken de meest voordelige mag zijn , dit niet in aanmerking komt voor een vennootschap die noch een vereniging is van geneesheren, noch een middelenvennootschap en waarvan de activiteit en louter fictief zijn.

De Nationale Raad is verder van oordeel dat een vennootschap tussen een geneesheer en een niet geneesheer verboden blijft krachtens artikel 173 van de Code van geneeskundige Plichtenleer en artikel 175 niet van toepassing is aangezien de echtgenoten er een direct voordeel uithalen, met name en uitsluitend, minder belastingen.

De Nationale Raad is ten slotte van mening dat in artikel 9 van het contract in ieder geval zou moeten worden vermeld dat aandelen enkel aan doctors in de geneeskunde mogen worden overgelaten.

Geneesheer stomatoloog en LTH

De Nationale raad heeft deze kwestie zowel vanuit deontologisch als wettelijk standpunt grondig onderzocht.

Vastgesteld werd dat dit probleem zich reeds stelde in het kader van de EEG.

De Raad is er zich terdege van bewust dat dit probleem tevens zal rijzen i.v.m. andere disciplines en derhalve een oplossing moet worden gezocht waarbij rekening wordt gehouden met de evolutie van de geneeskunde, de belangen van de zieken en de bestaande wetgeving ter zake. De Nationale raad heeft op 17 mei 1980 als volgt geantwoord:

Aansluitend op Uw schrijven houdende een associatie tussen een geneesheer stomatoloog en een licentiaat in de tandheelkunde, heb ik de eer U te laten weten dat de Nationale raad geen deontologische bezwaren heeft tegen dergelijke associatie.

De Raad stelt nochtans vast dat bij artikel 18 van het KB nr 78 van 10 november 1967 zodanige associatie verboden schijnt te zijn, maar het behoort niet aan de Raad een wetsbepaling te interpreteren.

De Nationale raad werd door een provinciale raad om verduidelijking verzocht in verband met de interpretatie van artikelen 160, 164, 173, 174 en 1975 van de Code van Geneeskundige Plichtenleer betreffende de verenigingen van geneesheren met derden en de contracten met verzorgingsinstellingen.

Antwoord van de Nationale raad:

I. Er is geen tegenspraak tussen artikelen 160, §1 en 164 van de Code van plichtenleer, de «normale interest» waarvan sprake onder artikel 164 komt neer op de interest die voortvloeit uit een belegging als «goede huisvader» in aandelen of spaarrekeningen, terwijl met «winst of profijt» in artikel 160, § 1 wordt bedoeld «commerciële» winst of opbrengst.

Il. In artikelen 173 en 174 wordt niet bepaald dat de teksten vooraf voor advies aan de provinciale raden moeten worden voorgelegd omdat verenigingscontracten met derden verboden zijn.

Daar waar in artikel 175 wordt bepaald dat, onder bepaalde voorwaarden, niettemin verenigingen mogen worden gemachtigd die één van de in artikelen 173 en 174 opgesomde oogmerken hebben, is het logisch dat de teksten betreffende deze verenigingen vooraf ter goedkeuring aan de provinciale raden worden voorgelegd.

Ill. De term «vennootschapscontract» zoals gebruikt in artikelen 173 en 174 van de Code van Plichtenleer moet in de breedste zin worden geïnterpreteerd, m.a.w., in de zin van verenigingscontracten aangezien deze artikelen vallen onder Hoofdstuk II «verenigingscontracten».

Contract tussen een apotheker‑bioloog en een arts

Mag een arts in zijn gemeente prelevementen nemen voor een laboratorium dat niet in diezelfde gemeente is gelegen en dit, met een vergoeding per prestatie en een uurminimum ?

In zijn vergadering van 16 september 1978 heeft de Nationale raad gemeend dat een dergelijke samenwerking diende te worden geweigerd omdat deze aanleiding kon geven tot handelspraktijken die overconsumptie en dichotomie in de hand werken.