keyboard_arrow_right
Deontologie

Resultaten

Resultaten

Vorige pagina

5

pagina

Biologie (Klinische-)01/01/1978 Documentcode: a026031
Diagnostische en therapeutische vrijheid - Klinische biologie

De Nationale raad die zich bezorgd maakt over de aanzienlijke stijging van de uitgaven van de Z.l.V. op het vlak van de klinische biologie, heeft een commissie met de studie van dit probleem belast.

De Nationale raad die de artsen een diagnostische en therapeutische vrijheid wenst te waarborgen als waarborg voor een kwaliteitsverzorging van de zieken, kan het bestaan van misbruiken niet loochenen en is zich bewust van de ekonomische terugslag van deze geneeskunde die voortdurend verder evolueert.

Alvorens een opdracht, die ongetwijfeld lang en moeilijk zal zijn, tot een goed einde te brengen heeft de commissie de Raad verzocht alle artsen, zowel diegenen die de verstrekkingen uitvoeren als diegenen die ze voorschrijven, te waarschuwen.

Om dit vraagstuk degelijk te kunnen onderzoeken en met het oog op eventuele oplossingen is een samenwerking met de professoren van onze fakulteiten geneeskunde onmisbaar.

De Voorzitter van de commissie heeft zich met deze professoren in verbinding gesteld om hen om hun medewerking, voorstellen en adviezen te verzoeken.

De lezer vindt hieronder de tekst van de brief die naar alle Belgische artsen werd gezonden.

Geachte Collega,

Betreft: klinische biologie

De Nationale Plaad van de Orde van Geneesheren stelt vast dat bij de provinciale raden meerdere tuchtzaken in behandeling zijn waaruit blijkt dat de kwaal van de dichotomie opnieuw opduikt, en dit vooral in specialismen waar technische onderzoeken worden verricht voor diagnostische of therapeutische doel einden. Welnu het blijkt dat steeds meer grote reeksen analyses worden aangevraagd waarvan het nut niet bewezen is. Hierbij kan het zowel gaan om een onnodige herhaling van onderzoeken als om analyses waarvan het resultaat geen enkel nuttige informatie bijbrengt voor het onderzoek van de patiënt.

Bij de keuze van diagnotische en therapeutische middelen geniet de arts in België een zeer grote vrijheid. De Orde van Geneesheren moet volgens de wet evenwel de misbruiken van die vrijheid straffen. De Nationale Raad herinnert terzake aan de wettelijke en deontologische voorschriften (art. 11 en 18, K.B. nr. 78 en art. 35 van de wet van 9.8.1963; art. 36, 80 en 81 van de Code van Plichtenleer).

De Nationale Raad wijst er uitdrukkelijk op dat elke vorm van vergoeding voor het aanvragen van laboratoriumanalyses ten strengste verboden is. Eveneens strafbaar is elke zogezegde vergoeding vanwege het laboratorium aan de aanvragende arts voor monsterafname bij zijn persoonlijke patiënten of een huurvergoeding voor het gebruik van zijn kabinet bij gelegenheid van die afnamen. Geschenken van welke aard ook, dienen als vergoeding te worden beschouwd.

De Nationale Raad heeft de provinciale raden verzocht streng op te treden tegen al deze misbruiken die de geneeskunde in een handel doen ontaarden, die de patiënt en de gemeenschap geen baat bijbrengen en de faam van het medisch corps in opspraak brengen.

De Nationale Raad hoopt dat door dit schrijven de artsen tot een juister inzscht zullen komen en vraagt dat alle geneesheren zouden meewerken aan de bestrijding van hogervermelde misbruiken.

Met collegiale hoogachting,

de Ondervoorzitter,
DR. I. UYTTENDAELE

de Voorzitter,
J. GERNIERS

***

Bijlage bij deze circulaire van 5 februari 1978:

WETTELIJKE EN DEONTOLOGISCHE VOORSCHRIFTEN

K.B. nr. 78 van 10 november 1967

Art. 11 - Aan de beoefenaars bedoeld bij de artikelen 2, 3 en 4 mogen geen reglementaire beperkingen worden opgelegd bij de keuze van de middelen die aangewend moeten worden, hetzij voor het stellen van diagnose, hetzij voor het instellen en uitvoeren van de behandeling, hetzij voor het uitvoeren van magistrale bereidingen.

De misbruiken van de vrijheid waarvan zij in dit drievoudig opzicht genieten, worden beteugeld door de raden van de Orde waarvan zij afhangen.

Art. 18 - § 1. Is verboden onder beoefenaars van eenzelfde tak van geneeskunst, elke verdeling van honoraria onder gelijk welke vorm, behalve zo deze verdeling geschiedt in het raam van de organisatie van de groepsgeneeskunde.

§ 2. Onverminderd de bepalingen van artikelen 15 en 17, is verboden elke overeenkomst van welke aard ook gesloten hetzij tussen de beoefenaars, bedoeld bij de artikelen 2, 3 en 4, hetzij tussen deze beoefenaars en derden, inzonderheid producenten van farmaceutische produkten of leveranciers van geneeskundige of protheseapparaten, wanneer deze overeenkomst betrekking heeft op hun beroep en ertoe strekt aan de een of de ander rechtstreeks of onrechtstreeks winst of voordeel te verschaffen.

Wet van 9 augustus 1963 tot instelling van een regeling voor verplichte ziekte‑ en invaliditeitsverzekering

Art. 35 - De geneesheer oordeelt in geweten en in volle vrijheid over de te verlenen verzorging.

De onrechtmatige verstrekkingen die in strijd zijn met de plichtenleer, worden evenwel ter beoordeling voorgelegd aan de Raden van de Orde der geneesheren.

Het komt uitsluitend die Raden toe de betwistingen van medische aard betreffende de toepassing van de bepaling van het vorig lid te beslechten tussen enerzijds, de geneesheer en, anderzijds, de verzekeringsinstellingen of de Dienst voor geneeskundige controle en gebeurlijk de geneesheer een tuchtstraf op te leggen wegens de fouten die hij te dien opzichte beging. De hiervoren bedoelde misbruiken zullen de Raden van de Orde ter kennis gebracht worden door de Dienst voor geneeskundige controle. Zodra de beslissing van de Raad der Orde niet meer vatbaar is voor beroep, zal zij de Dienst voor geneeskundige controle medegedeeld worden.

Code van de geneeskundige plichtenleer - 1975

Art. 36 - De geneesheer beschikt over de diagnostische en therapeutische vrijheid.

Hij zal vermijden onnodig dure onderzoekingen en behandelingen voor te schrijven of overbodige verstrekkingen te verrichten.

Art. 80 - Ereloonverdeling tussen geneesheren is toegestaan wanneer zij betrekking heeft op een aan de zieke rechtstreekse of onrechtstreekse bewezen dienst in het kader van de groepsgeneeskunde.

Behoudens deze gevallen, is het aanvaarden, het aanbieden of het vragen van een ereloonverdeling, zelfs zonder gevolg, een ernstige fout.

Art. 81 - Elke ereloonverdeling tussen geneesheren en niet‑geneesheren is verboden.

***

Biologie (Klinische-)01/01/1977 Documentcode: a026017
Klinische biologie - Technische analyses

Een provinciale raad legt aan de Nationale Raad formulieren voor die door een ziekenhuis aan een aantal artsen werden gezonden.

Het betreft enerzijds een aanvraagformulier waarbij het aanstippen van een vakje, een hele reeks analyses tot gevolg heeft.

Het andere formulier betreft aanvragen van technische onderzoekingen door gespecialiseerde diensten maar waar het eveneens volstaat de gewenste onderzoekingen aan te stippen.

De Nationale Raad brengt het volgende advies uit:

De formulieren voor aanvraag van onderzoek van het hospitaal ... zijn in hun geheel strijdig met de deontologische voorschriften omdat:

  1. Voor de klinische biologie het gebruik van aanvraagformulieren die grote sets van analysen als een ondeelbaar geheel aanbieden, verboden is.
  2. Voor de technische onderzoekingen: het automatische en onpersoonlijke karakter van deze verwijsbrief niet in overeenstemming is met de regelen van de medische plichtenleer. Met name wordt hier de persoonlijke relatie tussen geneesheren in verband met het mededelen van gegevens over de patiënt overboord gegooid.

Het verwijzen van een patiënt wordt hierdoor volledig gedepersonaliseerd en herleid tot een technische tussenkomst.

De persoonlijke vertrouwensrelatie zowel tussen arts en patiënt als deze tussen de geneesheren komt op deze wijze niet meer aan bod. Deze zogezegde vereenvoudiging en rationalisatie van de aanvraagprocedure kan tenslotte nog aanleiding geven tot overconsumptie.

Vorige pagina

5

pagina