Voorschriften voor onbekende patiënten
Deze casus werd door de provinciale raad van de orde behandeld. Hij is geanonimiseerd zonder te raken aan de essentie van de zaak.
Casus
Een apotheker vraagt aan een bevriende arts om voorschriften op te stellen voor een aantal patiënten die hun voorschriften niet of te laat hebben binnengebracht. De arts doet dat.
Klacht
Deze casus vertrekt niet vanuit een klacht, maar wel vanuit een strafdossier. Strafdossiers waarbij artsen betrokken zijn, worden dikwijls door het openbaar ministerie naar de orde gestuurd, ook als deze artsen niet schuldig bevonden werden. Het openbaar ministerie gaat ervan uit dat, ook als er geen misdrijf gepleegd werd, er misschien toch een probleem op gebied van deontologie is. De orde onderzoekt dat dan.
Deontologische code
Mogelijke deontologische tekortkomingen van deze arts :
- opstellen van voorschriften voor patiënten met wie de arts geen therapeutische relatie had
- gemis aan verantwoordelijkheid naar de maatschappij toe
Verdediging van de aangeklaagde arts
De apotheker en de arts waren al lang bevriend met elkaar. De apotheker kwam jaarlijks op bezoek bij de arts thuis voor het ophalen van vervallen medicatie.
De apotheker vertelde de arts dat er een aantal voorschriften niet of te laat werden binnengebracht door patiënten.
Tussen pot en pint vroeg hij de arts geregeld om deze voorschriften te schrijven, om zijn administratie in orde te maken. De arts vertrouwde de apotheker en ging ervan uit dat deze patiënten het medicijn al meegekregen hadden en dat het hen oorspronkelijk was voorgeschreven door hun eigen arts.
De beschuldigde arts schreef jaarlijks ongeveer 50 voorschriften voor patiënten die hij niet kende. Hij deed dit louter om zijn vriend te helpen. Hij heeft er geen enkel (financieel) voordeel van genoten.
De arts geeft alles toe.
De arts heeft een blanco tuchtregister.
Oordeel van de provinciale raad
De arts heeft voorschriften opgesteld voor patiënten met wie hij geen therapeutische relatie had. Hij heeft onvoorzichtig en onzorgvuldig gehandeld door jarenlang medicatievoorschriften te bezorgen aan een bevriende apotheker. Er zijn onvoldoende aanwijzingen voor kwaad opzet.
Eerder verklaarde de apotheker voor de correctionele rechtbank :
dat hij vervallen medicijnen liet bijschrijven op de voorschriften
dat hij ook zelf medicijnen bijschreef op voorschriften van artsen
dat hij extra geneesmiddelen - niet bestemd voor klanten - liet noteren om terugbetaling van het RIZIV te krijgen
dat hij in vele gevallen -onterecht- het hoogdringendheidshonorarium aanrekende om hogere vergoedingen van het RIZIV te krijgen
De apotheker werd hiervoor veroordeeld door de correctionele rechtbank.
Het gedrag van de welwillende arts heeft het de apotheker mee mogelijk gemaakt ernstige strafbare feiten te plegen waardoor de mutualiteiten en/of het RIZIV ernstig werden benadeeld.
Sanctie
De arts moest zowel voor de correctionele rechtbank als voor de orde verschijnen. Correctioneel werd hij vrijgesproken, tuchtrechtelijk werd hij ‘schuldig’ bevonden. Dat ‘verschijnen voor de raad’ volstaat als sanctie, oordeelt de provinciale raad. Er wordt geen extra sanctie opgelegd.
Tip
Stel geen voorschriften op voor patiënten met wie je geen therapeutische relatie hebt, ook niet wanneer vrienden je er om vragen.